رشته‌های سحر آمیز
از زمانی که مارکوپولو رشته‌های «نودل« را از چین به ایتالیا آورد، این خمیر رشته‌ای جایگاه ویژه‌ای در سفره‌ی ایتالیایی‌ها به خود اختصاص داد. سرآشپزان خلاق ایتالیایی، با کمی تغییر در شکل و ساختار نودل، رشته‌هایی را که به «ماکارونی» معروف بود، درست کردند و آن را به عنوان یک امضای مشخص به نام خود ثبت کردند.
ایتالیایی‌ها به مرور، انواع سس را به همراه پاستا امتحان کردند و امروزه چندین مدل سس مختلف با نام‌های مشهور به همراه این خمیرهای رشته‌ای خوشمزه، در رستوران‌های سرتاسر جهان سرو می‌شود. یکی از معروف ترین پاستاها در ایتالیا، پاستای «کاربانورا» نام دارد. این پاستا برای اولین بار در اواسط قرن بیستم، توسط کارگران معدن زغال سنگ تهیه می‌شده است.
آن ها از پنه به جای اسپاگتی رشته‌ای استفاده می‌کردند. امروزه هم سرآشپزان مطرح ایتالیایی، این غذا را با پاستای رشته‌ای، تخم مرغ، پنیر، بیکن و روغن زیتون تهیه می‌کنند و برخی به جای پنیر از خامه‌ی غلیظ استفاده می‌کنند.
شگرد سرآشپزان ایتالیایی اضافه کردن تخم مرف خام به پاستای داغ و پختن آن توسط حرارت بالای خود پاستا است. امروزه تقریبا در سرتاسر دنیا این نوع پاستا به اشکال مختلف سر می‌شود، برای مثال در آمریکا مقداری قارچ هم به سس اضافه می‌کنند و یا در فرانسه پنیرهای مختلفی به جای خامه برای تهیه سس استفاده می‌شود.
