10 غذای معروف سریلانکا که حتما باید امتحان کنید

تهیه شده توسط: نیما شفیعی 

مردم سریلانکا از مواد غذایی مختلفی برای تهیه غذا استفاده می کنند که از محبوب ترین های آن میوه های محلی از جمله نارگیل است ، علاوه بر اینها غذاهای دریایی و ادویه های مختلف ، موجب شده اند که غذاهای سریلانکایی بسیار متنوع باشد.

1- لونومیریس (Lunumiris) 

لونومیریس یک غذای اصلی خوش طعم سریلانکا است که به طور سنتی به عنوان چاشنی همراه با قیف تخم مرغ، یک غذای معمولی صبحانه سرو می شود. در زبان سینهالی، لونو به معنای پیاز است، در حالی که میریس به معنای چیلی است که به دو ماده ای که برای تهیه این چاشنی تند استفاده می شود، اشاره دارد.

خمیر را معمولاً با نمک، فلفل، آب لیموترش و ماهی مالدیو ترکیب می کنند و سپس مخلوط را با هاون و هاون آسیاب می کنند. پس از آماده شدن، چاشنی را می توان بلافاصله با انواع غذاها سرو کرد یا می توان آن را تا یک هفته در یخچال نگهداری کرد.

2- کاری خرچنگ سریلانکا  (Sri Lankan Crab Curry)

این کاری معروف سریلانکا با ترکیبی از گوشت خرچنگ، آب لیموترش، شیر یا شیر نارگیل، برگ کاری، نارگیل رنده شده، زنجبیل، موسیر، سیر، دارچین، زردچوبه، دانه های شنبلیله و فلفل قرمز چیلی درست می شود. کاری پخته می شود تا زمانی که خرچنگ ها کاملا پخته شوند و سس قوام غلیظی پیدا کند.

پیشنهاد می شود این غذا را به صورت گرم همراه با برنج و نان هندی سرو کنید.

3- الوا (Aluwa)

در شکل اصلی خود، این دسر سنتی سریلانکا ترکیبی از آرد برنج برشته شده، شربت شکر، آجیل بادام هندی آسیاب شده و ادویه هایی مانند هل یا میخک است، در حالی که برخی از نسخه های آن شکر را با دمنوش (ملاس) و بادام هندی را با لوبیا ماش یا انواع دیگر آجیل جایگزین می کند. .

مخلوط را در تابه ها پخش می کنند و سپس به قطعات الماسی شکل برش می دهند. الوا یک دسر اصلی است که در " آورودو" ( Avurudu ) سرو می شود ( سال نو سینهالی که در آوریل جشن گرفته می شود).

4- کوزامبو (Kuzhambu)

کوزامبو نوعی سس سنتی سریلانکا است که از انواع دال ها (اوراد دال، توور دال)، تمرهندی و (اختیاری) سبزیجات تشکیل شده است. این غذا معمولاً به عنوان همراه برنج سرو می شود. در غذاهای تامیل، صدها نوع کوزامبو وجود دارد و همه آنها شامل پایه ای از دال، تمرهندی و ادویه هایی مانند فلفل قرمز و برگ کاری است.

هنگام استفاده از سبزیجات، گوجه فرنگی، موسیر، چنار و بامیه از رایج ترین انتخاب ها هستند.

5- برنج و کاری سریلانکا (Sri Lankan Rice and Curry)

برنج و کاری سریلانکا که غذای ملی این کشور در نظر گرفته می‌شود، از برنج داغ و کرکی بخارپز (انواع سامبا یا کاکولو) تشکیل شده است که با انواع مخلفات که معمولاً کاری نامیده می‌شوند سرو می‌شود. معمولاً حداقل سه (به طور ایده آل پنج) کاری مختلف همراه با برنج سرو می شود که یکی از آنها معمولاً بر اساس ماهی یا گوشت است و دو مورد دیگر بر اساس سبزیجات است.

همراه‌های متداول برنج و کاری عبارتند از: سمبول (یک خوراکی سریلانکایی)، سس یا هدا با ادویه‌ها و شیر نارگیل، مالوم (برگ‌های خرد شده با نارگیل)، و غذاهای ترد سرخ‌شده مانند پاپادام. این غذای ویژه یک غذای معمولی خانگی و یک غذای اصلی بی چون و چرا در منوی رستوران ها در سراسر سریلانکا است.

هر روز معمولاً برای ناهار میل می شود، اگرچه می توان آن را به عنوان شام یا به ندرت به عنوان صبحانه نیز مصرف کرد و به طور سنتی با دست مصرف می شود.

6- لامپرایس (Lamprais)

لامپرایس یک غذای پیچیده سریلانکا است که معمولاً از برنج دانه کوتاه پخته شده، سه کاری گوشت (گوشت گاو، خوک و بره)، ترشی بادمجان،  پیاز، رب میگو، کوفته فریکادلر، کاری بادمجان و خاکستر چنار، در حالی که افزودنی رایج شامل تخم مرغ آب پز سرخ شده نیز می شود.

همه مواد داخل یک برگ موز قرار می گیرند تا بسته ای ایجاد شود که سپس در فر پخته می شود. نسخه‌های سنتی امروزه اغلب گوشت کاری را با انواع دیگری از گوشت مانند مرغ جایگزین می‌کنند، در حالی که نسخه‌های ماهی و سبزیجات نیز رایج هستند.

اعتقاد بر این است که لامپرایس از میان برگرهای هلندی، یک گروه قومی از برگرهای هلندی، پرتغالی و سریلانکای تبار سرچشمه گرفته است.

7- کول (Kool)

این خورش غذاهای دریایی تند و ترش یکی از غذاهای خاص منطقه جافنا در سریلانکا است. آبگوشت بر پایه تمر هندی را با غذاهای دریایی مانند کاسه ماهی، میگو، خرچنگ، خرچنگ و همچنین انواع مختلف ماهی ترکیب می کند. به غیر از غذاهای دریایی، این غذا شامل ادویه ها و سبزیجات مختلف نیز می شود و به طور سنتی با اودیال (آردی که از غده پالمیرا تهیه می شود) غلیظ می شود.

جفنا کول معمولاً به عنوان یک غذای خانگی مقوی تهیه می شود و عمدتاً در مناسبت های خاص و مهمانی های خانوادگی از آن میل می شود. به عنوان غذای اصلی، ترجیحا با تکه های نارگیل خام در کناره سرو می شود.

8- کیریباث (Kiribath)

این ترکیب ساده از برنج و شیر نارگیل یک غذای اصلی در سراسر سریلانکا است. برنج در شیر پخته می شود و سپس مخلوط در یک بشقاب کم عمق قرار می گیرد. این ظرف به طور سنتی به شکل مربع یا الماس برش داده می شود و روی قطعات معمولاً با خمیر فلفل قرمز تند لونومیریس پوشانده می شود، یا می توان آن ها را همراه با انگور و موز سرو کرد.

کیریباث نشان دهنده رفاه و خوش شانسی است و بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ سینهالی است که به طور سنتی برای بزرگداشت آغازهای جدید خدمت می شود. همیشه در سال نو سینهالی از آن لذت می برند و به طور سنتی به عنوان اولین غذای جامد به کودکان داده می شود.

9- کوکیس (Kokis)

کوکیس یک دسر سریلانکا با ریشه هلندی است که از خمیر تهیه شده با شیر نارگیل، تخم مرغ و آرد برنج تشکیل شده است. خمیر را دور قالب های تزئینی می پوشانند و در روغن نارگیل سرخ می کنند تا بافتی ترد پیدا کند. کوکیس را می توان به عنوان پیش غذا، میان وعده یا دسر مصرف کرد و به ویژه در جشن های سال نو سینهالی و تامیل محبوبیت زیادی دارد.

10- کوتو (Kottu)

کوتو یکی از غذاهای ملی سریلانکا است که مورد علاقه مردم محلی و گردشگران در سراسر کشور است. این غذا از عناصر مهم غذاهای ملی سریلانکا استفاده می کند: نان روتی، ادویه های معطر، سبزیجات ترد، و گوشت خوشمزه.

هر کوتو به صورت جداگانه روی یک سینی داغ آماده می شود. این فرآیند با ادویه هایی مانند زنجبیل، سیر، برگ پاندان، کاری، فلفل قرمز، هل و دارچین شروع می شود که برای مدت کوتاهی سرخ می شوند تا تمام عطرهای شدید خود را آزاد کنند. ادویه ها را روی آن ریخته و با هویج، پیازچه، تره فرنگی یا سایر سبزیجات مخلوط می کنند، در حالی که تکه هایی از روتی برش داده شده روی آن اضافه می شود.

به طور سنتی، کوتو را با تخم مرغ هایی که برای نگه داشتن مواد در کنار هم استفاده می شود، پوشانده می شود، و در بیشتر انواع غذا نیز از گوشت استفاده می شود، معمولاً برش های سخاوتمندانه گوشت گاو یا مرغ. وقتی همه مواد روی یک توری صاف و داغ قرار می‌گیرند، از ظروف فلزی بلند سنتی برای برش (و ترکیب) آنها در کوتو استفاده می‌شود.

در این فرآیند، وسایل فلزی صداهای بلندی تولید می کنند که به عنوان یک موسیقی جهانی شناخته می شود که می توان هر شب در خیابان های سریلانکا شنید.